Het is bijna vakantie. Dan komt onze kleuter weer naar huis met een tas vol knutselwerkjes en tekeningen. Dat gaf me vroeger tegelijkertijd een warm gevoel van trots én een gevoel van afkeer. Want help, wat gaan we daar nu weer mee doen?
Kindertekeningen en -kunstwerkjes ontspullen. Hoe begin je eraan?
Het is bijna vakantie. Dan komt onze kleuter weer naar huis met een tas vol knutselwerkjes en tekeningen. Dat gaf me vroeger tegelijkertijd een warm gevoel van trots én een gevoel van afkeer. Want help, wat gaan we daar nu weer mee doen?
Herkenbaar voor jou? Lees dan vooral verder. Want met de jaren creëerde ik een systeem waardoor we die tekeningen en knutsels onder controle kunnen houden.
Geen zin om alles te lezen? Scroll dan direct helemaal naar onderen en lees dan de snelle take aways.
Met of zonder je kinderen ontspullen?
Hierover kan ik een volledige aparte blogpost schrijven (en dat plan ik ook te doen binnenkort, stay tuned).
Het korte antwoord voor nu is: zijn ze nog te jong, dan doe je het zelf. Van zodra ze 3 Ã 4 jaar worden, kan je hen betrekken bij het ontspullen van hun tekeningen en knutsels. Want dan beginnen ze er ook echt waarde aan te hechten. Zo geef je hen eigenaarschap over hun eigen spullen.
Bovendien krijgen ze zo een enorm waardevolle les mee, die ze meenemen in hun hele verdere leven: het is ok om dingen te houden, maar het is ook ok om dingen los te laten. Door ze geregeld bewust te laten beslissen over hun spullen, leren ze aanvoelen wat voor hen belangrijk genoeg is om te houden. En daarmee hebben ze een ongelooflijk sterke tool in handen voor later.
Zorg voor regelmaat in het ontspullen van kindertekeningen
Regelmaat zorgt ervoor dat het behapbaar blijft en nooit veel tijd kost. Dan wordt het nooit té veel en gaat het snel en efficiënt. Dan blijf je bij en is selecteren en kiezen niet zwaar, voor jou en voor je kind.
Bovendien zorgt regelmaat er ook voor dat het een routine wordt. Als je maar één keer in de vijf jaar verwacht van je kind dat ze hun knutselwerkjes ontspullen, dan komen ze uit de lucht gevallen? 'Hu, wat? Moet ik dat wegsmijten?'. Doe je dat elke vakantie, dan is het part of the game.
Als je die regelmaat kan behouden, zal je merken dat je kinderen al heel snel veel gemakkelijker beslissingen kunnen nemen. Toen mijn kinderen een jaar of 4 waren, wilden ze alles houden. Hoe ouder ze worden, hoe makkelijker ze loslaten. Maar ook hoe duidelijker ze weten wat ze zeker niet willen loslaten.
Dat maakt mij superfier. Want ze maken bewuste keuzes. Ze voelen aan wat van waarde is voor hen en wat niet.
Schoolvakantie als reminder
De schoolvakanties zijn een ideale reminder om voor die regelmaat te zorgen. Het is vaak ook het moment dat ze thuis komen met een zak vol tekeningen, dus dat is je signaal om het in te plannen. En misschien heb je dan zelf ook wel wat vakantie opgenomen, dus is er wat tijd om dit even samen te doen.
Toonmoment en expositie
Vooraleer je aan de slag gaat met selecteren, voorzie eerst een toon-momentje. Mijn kinderen zijn altijd superfier op hun creaties. Dus we geven hen even het podium. Dan kunnen ze alles tonen en erover vertellen.
Wat gerichte vragen stellen helpt, zoals 'waarover gaat het?', 'Hoe heb je dat gemaakt', 'welke kleuren vind je het mooist?', enzovoort.
Want daar gaan die kunstwerkjes uiteindelijk over: het gaat niet over het werk zelf. Het gaat over het plezier van het creëren, de herinnering die ze hebben aan het maken en die je creëert door er samen naar te kijken. Daarna kan je dat ook met een gerust hart loslaten.
Neem er dus je tijd voor.
Voorzie ook een plek in huis waar tekeningen en kunstwerkjes mogen tentoongesteld worden.
Zorg voor grenzen
In ons gezin heeft elk kind een grote bewaardoos. Dat is al jaren onze grens. Hierin moeten alle knutsels en tekeningen passen. De doos mag propvol zitten, maar mag niet overlopen.
Elke vakantie leggen we alle nieuwe en oude knutsels samen op een hoopje. Eén voor één bekijken ze alles en beslissen ze wat ze houden en wat weg mag. Daarna gaat alles in de doos.
Past het niet? Dan moeten ze toch nog wat keuzes maken.
Een aparte herinneringendoos
Wij hebben naast de grote bewaardoos (die mijn kinderen volledig zelf mogen controleren) nog een kleine herinneringendoos per kind. Die doos bewaar ik zelf. Zij hebben daar geen toegang tot.
In die doos bewaar ik speciale herinneringen. Geboortekaartjes, het eerste babymutsje, een leuk briefje van de juf, wat fotootjes, het eerste verlanglijstje voor de Sint,…
Wanneer mijn kind een tekening weg wil doen, maar die heeft voor mij wél waarde, dan bewaar ik dat in die doos. Zoals de allereerste tekening van de peuterklas. Of de eerste tekening die ze maakten van het gezin.
Je kind helpen bij zijn keuzes
Om je kind bij te staan bij het maken van keuzes, kan je wat prikkelende vragen stellen. 'Vond je het leuk om dit te maken?', 'Vind je het mooi?', 'Welk gevoel krijg je als we het weg zouden doen?', enzovoort.
Ik stel ook voor om foto's te nemen van de tekeningen en kunst die weg mag. Dat alleen al is vaak genoeg om iets los te laten. Want er bestaat nog een foto van.
Er zijn ook creatieve ouders die af en toe een fotoboek maken met daarin (een selectie van) de tekeningen en kunstwerkjes van je kind. Leuk idee! Zelf heb ik er de goesting niet voor. Maar als je dat graag doet, dan kan het een mooie en compacte herinnering zijn.
Het goeie nieuws
Het goeie nieuws is dat het eindig is. Van zodra mijn zoon naar het eerste leerjaar ging, was de inflow aan knutsels plots veel minder. De grote doos wordt met de jaren ook leger en leger. Want we nemen nog steeds elke vakantie die doos door. En vaak gaat daar nog eens iets uit dat eerst niet weg mocht, maar nu, een paar maanden of jaar later, toch losgelaten kan worden.
Nu hij ouder is, neemt dat selecteren van tekeningen ook bitter weinig tijd in beslag. Dus heb ik er een tweede routine aan vastgeplakt. Elke vakantie ontrommelen we niet enkel de kunst maar ook zijn kamer: speelgoed, doosjes met stickies, pokemonkaarten, hoofdbrekers, papiertjes hier en daar, magazines, enzovoort. Aan het begin van de grote vakantie onspullen we ook z'n schoolboeken van het afgelopen jaar.
Ik zet hem op een stoel en geef aan. Hij beslist of hij het wil houden of niet. Zo blijft ook dat behapbaar en leert hij ook hier keuzes in te maken.
Zo snel mogelijk de deur uit
Zijn de keuzes gemaakt? Breng alles dan zo snel mogelijk weg. Je hebt één keer beslist. Je wil niet elke keer je de doos tegenkomt beginnen twijfelen.
Als alles speciaal is, is niets speciaal
Besef dat de herinnering niet in de tekening of de knutsel zelf zit. Je zal heus de kinderjaren van je kind niet vergeten omdat je niet elk kunstwerkje bewaard hebt.
Als alles speciaal is, is niets speciaal. Bepaald dus voor jezelf een grens en gedraag je als een curator van je huis.
Maak een weloverwogen selectie waar je echt van kan genieten. Eentje die niet als een last op je schouders weegt om dan binnen 20 jaar regelrecht de vuilbak in te vliegen.
Want wat is het alternatief?
Ofwel gaat alles weg. Ofwel, en dat hoor ik vaker, bewaar je alles. Er niet over nadenken en stelselmatig alle tekeningen en knutsels jaar per jaar, kind per kind in een doos of zak bewaren.
En dat is ook ok. Als jij daar de ruimte voor hebt. Als dat niet, bewust of onbewust, weegt op je schouders. En als je het voor jezelf doet en niet voor je kind.
Want als je het voor je kind doet, dan kan je hem beter nu door heel het proces meenemen en zo onderweg wat mooie lessen geven, dan hem binnen 20 jaar zakken vol knutsels te geven 'om nog eens door te kijken'. Benieuwd naar zijn reactie. 😊
Een aantal jaar geleden maakte ik de zolder van mijn ouderlijk huis leeg. Ook daar stonden nog een paar zakken met knutsels. Na 30 jaar op een vochtige en tochtige zolder was de toestand van die knutsels erbarmelijk. Ik moet er geen tekeningetje (pun intended) bij maken wellicht? Ik heb de zak zelfs niet bekeken.
Voel je je zelf nogal overweldigd door niet enkel de knutsels maar ook de kinderkamer, -kleerkast of al het speelgoed? Geen idee waar te beginnen? Ontdek wat jouw eerste stap kan zijn tijdens een - gratis en vrijblijvend - inspiratiegesprek.
Kindertekening en knutselwerkjes ontspullen
Neem dit mee 👇
- Zet het op je agenda bij het begin van elke vakantie.
- Zorg voor een grote bewaardoos waar je kind full control over krijgt.
- Creëer een herinneringendoos per kind die je zelf cureert.
- Plan een toonmomentje in.
- Begeleid je kind bij het ontspullen.
- Doe zo snel mogelijk je huis uit.
Lees meer
Wie is de baas? Jij of je spullen?
Je ruimte en omgeving hebben een enorm grote invloed op de manier waarop jij je tijd spendeert. Stond je daar al 's bij stil?
Met minder spullen meer uit de zomer halen
Het is zomervakantie, heerlijk! Of toch niet? Wat voor mij als kind helemaal in het teken stond van twee maanden ontspanning en plezier, is voor veel mama's toch ook een bron van stress.
Wat is de beste manier van ontspullen?
Ontspullen. Een woord dat zowel bevrijdend als ontmoedigend kan klinken. Misschien heb je al wat opruimsessies achter de rug, maar blijf je zoeken naar de beste aanpak. Hier is het goede nieuws: er is geen juist antwoord op de vraag "Wat is de beste manier van ontspullen?"